मराठी भाषेची ताकद

मराठी भाषेची ताकद खालील लेखात पहा. प्रत्येक शब्द 'क' पासून सुरु करुन येवढा मोठा परिच्छेद लिहिला आहे. जगातल्या कोणत्या इतर भाषेत अशी ताकद असेल ?

केव्हातरी कोल्हापूरच्या कर्तव्यतत्पर केळकर काकांबद्दल काकांच्याच कचेरीतल्या केशवने काकूंसमोर कागाळी केली. काकू कावल्या. काकूंनी कपाटातून कात्री काढून काकांच्या कामाचे कोरे करकरीत कागद कचाकचा कापले. काकांचे कापलेले कागद केशवानेच कचऱ्यात कोंबून काकांच्याच किचनमध्ये 'कजरारे-कजरारे' कवितेवर कोळीनृत्य केले.
काकूंनी कागद कापल्याचे कळताच काका कळवळले. काकांनीही कमालच केली. काकांनी काकूंचे काळे कुळकुळीत केस कात्रीने कराकरा कापले. काका काय करताहेत काकूंना कळेनाच! काकूंनी कर्कश्श किंचाळून कलकलाट केला.
काका काकूंची कसली काळजी करणार! काकांना कामाची काळजी. काकूंच्या कर्णकर्कश्श कोलाहलातही, केशवाने कचऱ्यात कोंबलेले कागदाचे कपटेन कपटे काढून काकांनी कचेरीकडे कूच केले.
कचेरीच्या कामासाठी काकांनी कंबर कसली. कागदाच्या कापलेल्या कपट्यांचे काकांनी 'कोलाज' करून कामकाज कार्यान्वयित केले. केशवाचे कारनामे कळताच काकांनी काट्यानेच काटा काढला. काकांनी केशवालाच कोलाजचे काम करण्यासाठी कुथवला. कपटी केशवने काकांवरच कामचुकारपणाचा कांगावा करून कामाचा कंटाळा केला. काकांनी कठोरपणे केशवाला कामावरून काढले.
कासावीस काकूंनी कालच्या कडू कारल्याची कोशिंबीर कटाप करून काकांसाठी कच्च्या कैरीचे कोय काढून कालवण केले. काकांनीही करुणेने काकूंचे कृत्रिम केस कुरवाळले.
केळकरांच्या कोकणस्थ कुटुंबात कर्तव्यापुढे कर्मकांड केव्हाही कनिष्ठच. कर्तव्यदक्ष काकांच्या कार्यकाळात कचेरीने कर्मरूपी किल्ल्याचे कीर्तिशिखर काबीज केले.
कामावरून काढलेल्या केशवाने कितीतरी काबाडकष्ट काढल्यावर कोल्हापूरच्या कॉम्रेड कणेकर कॉलेजने केशवाला कबड्डीचा कर्णधार केला. क्रिडापटू केशवाने कबड्डीतच करियर केले. कालच्या कागाळीखोर केशवाला काळानेच केला 'कबड्डीतल्या किचकट कसरतींचा कर्ता'!
कथासार
-
क्रियेविण करिता कथन, किंवा कोरडेची कीर्तन,
कितीक किताब कष्टाविण, काय कामाचे


परवा पुराण-प्रसिद्ध पखवाज पंडित पुरोहित पंतांची पिवळी पगडी पुरंदरच्या पंधराशेव्या पायरीवरून पुण्यात पर्वतीच्या पाचव्या पायरीपाशी पर्णकुटीपासून पंधरा पावलांवर पहुडलेल्या पंकजच्या पोटावर पटकन पडली. पगडी पडलेली पाहताच पंत पुरंदरच्या पायथ्याशी पोलिसठाण्यात पळाले. पुरंदरच्या पोलिसांनी पंतांना पुण्याच्या पोलिसांकडे पाठवले.


पंत पुण्यात पोहोचताच पोलिसांवर पेटले. पंत पेटल्यामुळे पोलिस पटकन पर्वतीकडे पळाले. पांढर्‍या पोषाखातल्या पोलिसांना पाहून पंकज पर्वतीच्या पलिकडे पळाला. पोलिसांनी पंकजचा पिच्छा पुरवला.


पळता पळता पंकज पाण्याच्या पाँडमध्ये पडला. पंतांनीच पाण्यात पोहून पंकजला पकडले. पिवळी पगडी पण पकडली. पोलिसांनी पंकजला पोलिसठाण्याकडे पिटाळले. पकडणारा पोलिस पदपथावर पाय पसरून पडला. पोलिस पडलेला पाहून पंकज पाठीवर पांघरूण पांघरून पळाला.


पंतांनी पुरंदरला पोहोचताच पगडीत पंकजचे पैशांचे पाकिट पाहिले. पाकिटातले पुष्कळ पैसे पंतांनी पनवेलला पुत्राला पोस्टाने पाठवले. पंतांच्या पाजी पुत्राने पैशांच्या प्राप्तीतून पोटात पंजाबी पदार्थ पचवले.


पंतांना परमेश्वरच पावला!
पंकजला पकडण्यासाठी पंतांसोबत पुण्यात पोहोचलेली पंतांची पोरगी प्राची पंकजला पहिल्यांदा पाहताच पंकजच्या प्रेमात पडली. प्राचीने पंकज, पोलिसांची पकडा पकडी पाहिली. पंकजचा पदपथावरून पोबाराही पाहिला. पानशेतच्या पुराच्या पाण्यामुळे पुनर्वसित पंकज परत पर्णकुटीत पोहोचला.


पित्यासमवेत प्राची पुरंदरला परतली, पण पंतांनी पंकजच्या पाकिटातल्या पैशांबाबत पंक्ति-प्रपंच पाळला. पुष्कळ पैसे पुत्राला पाठवले. पंतांच्या पुन्हा पुन्हा पिडणार्‍या पुराणांच्या पोपटपंचीमुळे प्राची पेटली.


पंकजच्या प्रेमाखातर प्राची पुण्यास परतली. प्राचीनेच पंकजवरच्या पोलिसांच्या पंचनाम्याला पाने पुसली. पंकजला पहायला प्राची परत पर्णकुटीपाशी पोहोचली. पण पर्णकुटीत पहुडलेल्या पंकजचे पाय पळून पळून पांढरे पडलेले! प्राचीने पंकजच्या पायावर पिवळे पुरळही पाहिले.


पंकजची परिस्थिती पाहून प्राण पिळवटलेल्या प्राचीने पदर पाण्यात पिळून पंकजचे पाय पुसले. प्राचीचा प्रथमोपचार पाहून पंकजला पोरगी पसंत पडली. पंकजने प्राचीला पर्णकुटीतच पटवले.


पर्णकुटीतील प्रेम-प्रकरण पाहून पर्णकुटीच्या पायर्‍यांवर पत्ते पिसणारी पोरे पूर्व-पश्चिमेला पांगली. प्राचीने पंकजचे पा़किट पैशांविनाच परतवले. परंतू प्रेमात पारंगत पंकजने प्राचीस पाच पाप्या परतवल्या.


पंतांना परमेश्वर पावला, पण पंकजला पंतांची पायाळू पोर पावली.


स्त्रोत: विरोप
लेखक : शंतनू भट

हसा आणि लठ्ठ व्हा

एका वाड्यात एक नवे जोडपे आले, जोशी काका ऑफिस ला निघताना जोशी काकू रोज म्हणायच्या -" काहो ! पेरू चा पापा घेतला ना ?

पहिले वाड्यातला बायका हसायला लागल्या,मग चिडायला लागल्या.

एक दिवस त्यांनी वैतागून काकू ला म्हटले -" अहो एवढा रसिकपणा ठीक नाही, आमच्या मुला आणि नवर्यांवर वाईट प्रभाव पडतो, ते सुद्धा आता फाजीलपणा करायला लागले आहे. हे सर्व बंद करा आता.

काकू: मी काय रसिकपणा केला ?

वाड्यातला बायका: अहो " पेरू चा पापा घेतला ना " याचा अर्थ काय तो आम्हाला काय समझत नाही का?

काकू: त्यात काय गैर आहे?

वाड्यातला बायका: इश्श ! तुम्हीच सांगा मग याचा अर्थ काय तो !!!

काकू: " पेन,रुमाल,चाव्या,पाकीट,पास घेतेला ना ?

काकू नी निमुटपणे उत्तर दिले.

थोडंसंच हसा बरे !

मेडिकल रिप्रेझेंटिटिव्ह विन्या प्रधान एके रात्री आडगावातल्या एकमेव लॉजच्या रिसेप्शन काऊंटरवर उभा होता. शेवटची एसटी चुकली होती आणि रात्र या बकाल लॉजवर काढण्याला पर्याय नव्हता. त्यात समोरचा कारकून सांगत होता, ''साहेब, एकच बेड शिल्लक आहे पण तो आमच्या घाशीराम घोरणेच्या रूममधला. त्याच्या सातमजली घोरण्यामुळे त्या मजल्यावरचे सगळे कस्टमर कम्प्लेंट करतात. त्याच्या खोलीत तुमची व्यवस्था केली, तर तुमची काय अवस्था होईल?''

'' माझी चिंता करू नका. मस्त आरामात झोपेन मी,'' शिट्टी वाजवत विन्या उत्तरला आणि रूमकडे निघालासुद्धा...

... दुसऱ्या दिवशी सकाळी एकदम गाढ झोपून फ्रेश झालेला विन्या चहा प्यायला खाली उतरला, तेव्हा चकित होऊन रिसेप्शन क्लर्कने विचारलं, ''साहेब, झोप लागली तुम्हाला? कशी?''

'' एकदम गाढ झोपलो मी,'' विन्या हसत उत्तरला, ''रूममध्ये गेलो तेव्हा तुमचा तो घाशीराम घोरणे नावाला जागून घोरत होताच. मी जाऊन त्याच्या गालाची एक पप्पी घेतली आणि अगदी नाजूक आवाजात म्हणालो, 'गुडनाइट स्वीटहार्ट, छान गाढ झोप हं!' हा हा हा! रात्रभर बिचाऱ्याचा डोळ्याला डोळा नाही लागला, तर घोरणार कुठून!!!!!''

__________________________________________________________________

संता नवीकोरी गाडी घेऊन निघाला होता. दुर्दैवाने वाटेत त्याला गारपिटीने गाठलं. टणटणीत गारांच्या माराने गाडीच्या सर्वांगाला पोचे आले. संता गाडी गॅरेजमध्ये घेऊन गेला. मेकॅनिकला गाडीचा पत्रा सरळ करून द्यायला सांगितलं. त्याला जरा संताची चेष्टा करण्याची लहर आली. तो म्हणाला, ''ओय प्राजी, मी दुरुस्त करेन, पण त्यात १५ दिवस जातील आणि १० हजार रुपयांचा खर्चही येईल. त्यापेक्षा तुम्ही स्वत:च ही गाडी फुकटात का नाही दुरुस्त करत?''

फुकट म्हटल्यावर संता पाघळला, ''कशी काय?'' मेकॅनिकने संताला उपाय सांगितला. संता आनंदाने गाडी घेऊन घरी आला. दोन तासांनी बंता जेव्हा संताच्या घरी पोहोचला, तेव्हा बंता गाडीच्या मागे एक्झॉस्ट पाइपला तोंड लावून हवा फुंकत असलेला दिसला. बंताने विचारलं, हे काय, तेव्हा संता उत्तरला, ''अरे गाडीचे पोचे काढून पत्रा सरळ करायचा उपाय चाललाय हा.''

'' हरे राम,'' कपाळावर हात मारून बंता म्हणाला, ''असा आयुष्यभर फुंकत राहिलास तरी निघतील का पोचे? गाडीच्या काचा कोण बंद करणार?!!!!!''

डॉक्टर...

गेल्या आठवड्यापासून मेली माझी दाढ दुखू लागली आणि आयुष्यात पहिल्यांदा मी दाताच्या डॉक्टरची पायरी चढले .

रिसेप्शनमध्ये बसले होते , तर सहज नजर डॉक्टरांच्या डिग- यांच्या सटिर्फिकेटांवर गेली . त्यांचं पूर्ण नाव वाचून मी तर गारच पडले . नंदकिशोर प्रधान ...

म्हणजे आमच्या शाळेतल्या वर्गाचा हीरो . गोरा गोरा , उंचापुरा , कुरळ्या केसांचा राजबिंडा मुलगा . आता खोटं कशाला सांगू , माझ्यासकट त्या वर्गातली प्रत्येक मुलगी मरत होती नंदूवर . या वयात छातीची धडधड वाढलीच माझ्या ... ... आत गेले आणि नंदूला पाहून चाटच पडले .

डोक्यावरचे केस मागे हटले होते . लहानपणचे गोबरे गाल आता फुगून गोल गोल झाले होते . पोट सुटलं होतं . निळे डोळे चष्म्याआड झाकले गेले होते . तरीही त्याचा रूबाब कायम होता . त्याने मात्र मला ओळखलं नव्हतं . तपासणी झाल्यावर मीच त्याला विचारलं ,

' लहानपणी तुम्ही आपटे प्रशालेत होतात का ?'
' हो .'
' दहावी कधी झालात ? सिक्स्टी सिक्सला का ?'
' अगदी बरोबर ! पण , तुम्हाला कसं कळलं ?'
' अहो , तुम्ही माझ्या वर्गात होतात ,' सांगताना मी चक्क लाजलेच ... ...

तर तो टकल्या , ढापण्या , ढोल्या , थेरडा नंद्या विचारतो कसा ,
' कोणता विषय शिकवायचात तुम्ही मॅडम !!!'

बायको: दैवयोगाने जर मला काही झाले तर तुम्ही पुन्हा लग्न कराल का?

नवरा: बिलकुल नाही!

बायको: का नाही? तुम्हाला पुन्हा लग्न करायला आवडणार नाही?

नवरा: आवडेल ना!

बायको: मग तुम्ही पुन्हा लग्न का करणार नाही?

नवरा: ठीक आहे. करेन मी पुन्हा लग्न.

बायको: तुम्ही कराल? (दुःखी होऊन)

नवरा: (एक सुस्कारा टाकतो)

बायको: तुम्ही मग आपल्या घरातच राहाल?

नवरा: हो! हे घर छानच आहे.

बायको: तुम्ही माझी गाडीही तिला द्याल?

नवरा: हो! गाडी तशी नवीनच आहे.

बायको: तुम्ही मग माझ्या फोटोच्या जागी तिचा फोटो लावाल?

नवरा: तसे करणेच योग्य होईल.

बायको: ती माझे गोल्फ क्लब* (गोल्फ खेळण्याची दांडी) ही वापरेल का?

नवरा: नाही. ती डावखुरी आहे.

नवरा: जीभ चावतो

बायको: #%^%$!@#$%">#%^%$!@#$%^

मराठी गर्लफ़ेंड कशी ओळखाल?

घरी तुमच्या आवडीचा पदार्थ केला तर अटवणीने डब्यात घेउन येते.

चार चौघात तिच्या ख़ांदयावर हात ठेवाल किंवा तिच्या आईला 'काकु' वा 'माऊशी' म्हणाल तर ' जन गण मन म्हणते '.

ती म्हणते 'आमके आमके सर आसे आहेत - तसे आहेत' , तुम्ही म्हणता ' सर डांबिस आहे.

राखी पोर्णिमेला तुम्ही एक मेकाना भेटत नाही.

शाळेतील सर्व कविता तोंड पाठ म्हणते.

तुमच्या बद्द्ल कोणी विचारले तर छान लाजते.

चतुर्थीला तुमची 'डेट' --- दगडु शेठ किंवा तळ्यातील गणपती इथे आसेल.

तिच्या वडिलांशी जमवुण घेणे सठी तुम्हाला ' नाट्य संगित ' ऐकावे लागेल.

ती रुसते तेव्हा ' काही नाही ' असे म्हणुन दुसरीकडे बघेल.

तुमचे आणि तिच्या भावाचे आजिबात पटत नाही.

केट विंस्लेटने पड्द्यावारती कपडे काढले की ती स्वत: डोळे झाकते व तुमच्या ही डोळ्यांवर हात ठेवते.

जोरात पाउस पडत असताना जर एकदम वीज़ कडाडली तर चित्रपटात दाखवतात त्याप्रमाणे तुम्हाला मिठी मारणार नाही. ( आरे आरे काय हे, नशिब दुसरे काय !!!!! )

लहानपणी हिरवे परकर पोलके घालुन कढलेला एक तरी फोटो तिच्याकडे आसेल.

तुम्हाला तिच्या बरोबर नेहमी तुळशी बागेत जावे लागेल पण ती तुमच्या बरोबर कधी होन्गकोन्ग लेन ला नाही येणार.

तुम्ही तिचा परिचय करुन देताना ' माझी गर्लफ़ेंड ' आसा उल्लेख केलात तर तुमच्यावर भडकेल.

तिच्या घरी जण्यासाठी योग्य दिवस फ़क्त ' दसरा' व ' संक्रांत

स्त्रोत: ओर्कुट

लोटपोट ...

नयना नटवे नर्स झाली...

तेव्हा तोही पोशाख तिनं अगदी तंग, आकर्षक निवडला होता. रेग्युलर चेकअपसाठी आलेल्या विन्या प्रधानला डॉक्टरांनी तिच्याकडे सोपवलं...

ती खुर्चीत बसलेल्या विन्याच्या समोर येऊन उभी राहिली. त्याच्या डोक्यावर हात ढेवून म्हणाली आता अठ्ठ्याऐंशी म्हणा... विन्या तिच्या सुगंधान धुंदावला आणि त्याच अवस्थेत म्हणाला अठ्ठ्याऐंशी.
आता हात त्याच्या पाठीवर ठेवून ती म्हणाली, आता अठ्ठ्याऐंशी म्हणा....

अठ्ठ्याऐंशी,

तीच्या जवळकीनं नादावलेला विन्या म्हणाला.
आता नयनान त्याच्या छातीवर हात ठेवला आणि ती म्हणाली, आता अठ्ठ्याऐँशी म्हणा.
विन्या कसाबासा अठ्ठ्याऐंशी म्हणू शकला..

आता त्याच्या पोटावर हात ठेवून नयना म्हणाली, आता अठ्ठ्याऐंशी म्हणा.
विन्यानं यावेळी अठ्ठ्याऐंशी म्हणायला बराच वेळ घेतला.

मग त्याच्या शेजारी बसून आपला मऊसूत हात त्याच्या हाती देऊन नयना डोळे मिचकावत लाजत, म्हणाली, आता अठ्ठ्याऐंशी म्हणा...

विन्या म्हणाला,

एक............. दोन.................. तीन.............

>>

बंडू बावळेनं विन्याकडे पाहिलं आणि तो पाहातच राहिला... विन्याच्या कानात इयरिंग... विन्याच्या कानात? विन्या तसा फॅशनबाज, केसबिस रंगवणा - यातला... पण कानात रिंगा घालण्याइतपत त्याची मजल जाणं शक्यच नव्हतं.

बंडू विन्यापाशी जाऊन म्हणाला, ''विन्या, लेका तू इतका मॉडर्न झाला असशील, याची मला कल्पना नव्हती. काही म्हण, दिसतंय झकास तुझ्या कानात.''

विन्या कसनुशा चेह-यानं पुटपुटला, ''जाऊ दे ना यार! एवढ्याशा इयरिंगने काय फरक पडतो?''

'' पण एकदम इयरिंग? डायरेक्ट इयरिंग?''

विन्याचा चेहरा उत्तरोत्तर पडत चालला होता... ''अरे यार, त्यात काय एवढं? घालावंसं वाटलं, घातलं...''

बंडूने अगदी उत्सुकतेनं विचारलं, ''अच्छा! मिस्टर विनय प्रधान, मग मला एक सांगा... आपण इयरिंग घालावं, असं तुम्हाला नेमकं केव्हापासून वाटू लागलं?''

'' अं... अं...'' चाचरत, अनिच्छेने भरलेल्या सुरात विन्या उत्तरला, ''माझ्या बायकोला ते माझ्या ऑफिसच्या बॅगेत सापडलं, तेव्हापासून!!!!''

हश्या ...

फुटबॉलच्या गोल पोस्टाजवळ उभे राहून खडूस सरांनी विद्यार्थ्यांना विचारलं, ''या गोलपोस्टपेक्षा उंच उडी मारू शकेल, असा कुणी खेळाडू आहे का तुमच्या टीममध्ये.''
नन्याने लगेच हात वर केला. ''अरे इतकासा टिंपुर्डा तू आणि तू गोलपोस्टपेक्षा उंच उडी मारणार? दाखव उडी मारून,'' खडूस सर छद्मी हसून म्हणाले.
नन्याने एक साधी उडी मारली.
'' हा हा हा हा!'' खो खो हसत खडूस सर म्हणाले, ''ही उडी गोलपोस्टपेक्षा उंच काय रे चिचुंद्या?''
'' हो,'' साळसूदपणे नन्या म्हणाला, ''आता गोलपोस्टला सांगा ना उडी मारायला। तो किती उंच मारतो, ते बघू या!!!!!''

>>

'' डॉक्टर, मी चुकून चावी गिळली आहे माझ्या घराच्या कुलुपाची,'' बंता सांगू लागला, ''काढून द्याल ना ती प्लीज.''

'' कधी घडला हा प्रकार?''

'' साधारण तीनेक महिने झाले असतील.''

'' तीन महिने!'' डॉक्टर उडालेच, ''अहो, मग इतके दिवस काय करत होतात?''

' डुप्लिकेट चावी वापरत होतो. आज तीही हरवली!!!!''

>>

विन्या प्रधान भल्या पहाटे उठला. बायकोची झोप मोडणार नाही, अशा बेताने त्याने जॉगिंगचे कपडे-बूट चढवले आणि पार्काकडे निघाला... खरंतर आज हवा फारच खराब होती. रात्रभर पाऊस पडून गेल्यामुळे सगळा चिखलराडा झाला होता. हाडं गारठवणारा गार वारा सुटला होता. पावसाची पिरपिर होतीच. तरीही विन्याला जॉगिंगला जायचंच होतं. कारणही तसंच होतं म्हणा! ऑफिसातली फाकडू सेक्रेटरी रिटा त्याच वेळी जॉगिंगला यायची ना!

बाहेर पडून पुरता भिजल्यावर विन्याला मोबाइलवर रिटाचा फोन आला, ''डार्लिंग! आय वोन्ट बी कमिंग टुडे!'' बेत ओम फस्स झालेला विन्या कुडकुडत घरात शिरला. त्याने पुन्हा कपडे बदलले. दात वाजत असताना तो पुन्हा बिछान्यात शिरला. त्याच्या चाहुलीने बायकोची हालचाल झाल्यामुळे तिच्या अंगावर हात टाकून तो सदीर्ने घोगरट झालेल्या आवाजात कुजबुजला, ''बाहेर हवा फारच वाईट आहे...''

त्याचा हात खेचून घेत बायको कुजबुजली, ''आणि अशा हवेत आमचं बावळट ध्यान जॉगिंग करायला गेलंय पार्कात!!!!''

त्रास कुणालाच नाही

इथे मुंबईमध्ये जीवाला आराम कसला तो मूळीच नाही.
ट्रेनच्या रिकाम्या डब्यातून ( स्वप्नातल्या ) संध्याकाळी घरी परतल्यावर थोडा आराम करायचा म्हटला तर शप्पथ. थंड झालेला पचपचित चहा घोटभरच पिहून बिछान्यावर थोडा आडवा होताच कळते की लाईट गेली आहे. 'थंडी हवा का झोका' नावाने प्रसिद्ध कुठलाही पंखा शेवटी लाईट नसेल तर तो तरी बिचारा काय करणार. मुंबईमध्ये विज पुरविणार्‍या बेस्टची पण कमाल आहे. बाकी सर्व कामे आरामात चालतात पण माझ्यासारख्या प्रतिष्ठित माणसाने जरा दोन तीन महिने लाईटचे बील नाही तर मेले लगेच विज बंद करतात. अरे मी काय कुठे पळून जाणार होतो, दिले असते महिन्याभराने. इथे घराचे भाडे मी सहा महिन्यानंतर देऊनही घराचे मालक मलच हात जोडतात। आता दोन तीन लाईट बील न भरल्याने यांना काही लाखोंचे नुकसान होणार नव्हते. पण यांना बघवेल तर ना ! लगेच विज कापून टाकली. आता विजच नाही तर टिव्हि तरी कसा बघायचा.
टिव्हि वरुन आठवले. टिव्हिचे सहा महिन्याचे हाप्ते उशिरा दिले तरी त्याचा काही त्रास नाही. इतकेच काय केबलची लाईनपण शेजार्‍यांकडे आलेल्या लाईन वरुन ( चोरुन ) तरी त्या केबल वाल्याचा काही त्रास नाही आणि हे मेले एखाद्या प्रतिष्ठित माणसाला त्रास द्यायला सदैव तत्पर पाण्याची लाईन घरात घेण्यासाठी वर्ष लागणार होते. म्हणून म्युनिसिपालटीच्या पाण्याच्या पाईपमधून गूपचूप एक लाईन माझ्या घरात घेतली.
आता २४ तास पाणी असते. शेजारीपण आमच्याकडेच पाणी भरतात. आता समाजकार्य मी नाही तर आणखी कोण करणार ? आमच्या शेजाऱ्यांचेच उदाहरण सांगतो, पाण्याच्याचे बील भरुनही कधी कधी पाणी येत नाही. पण आमच्याकडे मात्र पाण्याची गंगा म्युनिसिपलटीच्या कृपेने सदैव वाहत असते, ते देखिल एक रुपया न भरता आणि तरीही त्यांना काही प्रॉब्लेम नाही.

स्त्रोत: http://sahajach.com/falatugiri/traas.html
हक्क: सहजच.कॉम

आवडत्या ग्राफीटी

सावधान! पुढे चांगला रस्ता आहे.

भविष्यातील निर्णयांपेक्षा,
निर्णयांच्या भविष्यांचा विचार करा...

आश्वासन: दुसर्याचा श्वास थांबला, तरी करत राहण्याचे आसन.

स्वत: मेल्याशिवाय विम्याचे पैसे मिळत नाहीत.

सुखाच्या शोधात स्वातंञ गमावून बसणारा प्राणी : नवरा..

ड्रायव्हरची जांभई
प्रवाशांची झोप उडवते.

बायको आणी वादळातलं साम्य:
नंतरच्या उत्पाताचा आधी अंदाज येत नाही..

'संकट' एकटी-दुकटी येत नाहीत,
सासुसह माहेरचा बराच गोतावळा आणतात.

निष्क्रिय राहणं सग्ळ्यात अवघड काम.
एक दिवसाची सुटी मिळत नाही.

प्रत्येक अयशस्वी पुरुष (एखाद्या)
स्त्रीच्या मागे असतो.

काळजी 'करण्यापेक्षा'
काळजी 'घेणं' चांगलं!

रस्त्यावर उतरला नाहीत, तरी चालेल.
पण
'रस्त्यावर' येऊ नका, म्हणजे झाल!

लग्नात घोडयावर बसून वरात काढने म्हणजे "गाधवपणा"होय.

समोरचा आपल्याकडे सतत पाहतो आहे
हे त्याच्याकडे पहिल्याशिवाय कळत नाही

एकटा असताना घर खायला उठल की मी प्यायला बसतो.

जुन्या जालेल्या चपलांचा कंटाळा आला तर .....
तर मी देवळात जातो .....

"प्रपोज केल्यानंतर" मुलीकडून साधारणता "कोणती उत्तरे "मिळू शकतात त्याबद्दल काही....

१. नाही SSSSSSS
२. शी . किती घाणेरडे विचार आहेत तुझे ?
३. मी तर तुला 'तसल्या नजरेने' पाहिलेच नाही ... मी तुला फक्त एक चांगला [ हे अजून वर ] दोस्त मानते ...
४. मी "ऑलरेडी एंगेज" आहे.
५. प्लीज, माझा असल्या "फालतू गोष्टींवर" विश्वास नाही. माझ्यासाठी माझे 'शिक्षण, करियर व कुटुंबिय' महत्त्वाचे आहेत....
६. आपली तर आत्ता कुठे चांगली ओळख झाली आहे, तु तर मला अजून व्यवस्थीत ओळखत पण नाहीस, मला वाटतं की हे कदाचित "आकर्षण" असावे ...
७. तु किती कमावतोस ? / तुझा बॅलेंस किती आहे?
८. मागच्या वर्षीच तर मी तुला "राखी" बांधली होती !!!!
९. माझी अशा गोष्टींसाठी अजून 'मानसीक तयारी' झाली नाही ....
१०. मी माझ्या बाबांना / दादाला विचारून सांगते ....
११. मुर्ख , एवढी छोटीसी आणि महत्त्वाची गोष्ट सांगायला येवढा उशिर करतात का ?
१२. मला माहित आहे. बोलुन दाखवण्याची गरज नाही ....
१३. सॉरी ....
१४. "आरश्यात तोंड बघ मेल्या ... म्हणे तू मला आवडतेस !!!"
१५. मी तर तुला भावासमान मानते [ पण मी मानत नाही ना !!! ]
१६. होय, मला पण तू आवडतोस , पण तू माझा विश्वासघात करणार नाहिस ना ?
१७. गाढवा, आधिच नाहीस का सांगायचं, आता वेळ निघून गेली [ म्हणजे दुसरे कोणतेतरी चांगले "गाढव" सापडले ]
१८. तु जर थोडे आधी सांगितले असते तर मी कदाचित विचार केला असता ....
१९. नालायका , तुझी हिंम्मत कशी झाली मला असे विचारायची ?" [ त्यानंतर कदाचित एक छानशी कानफाडीत ...]
२०. ती : मला विचार करायला वेळ हवा आहे ...
तो : नक्की किती ? [ अजून आशा आहे तर ....]
ती : ७ जन्म .... [ यानंतर मुलगा बेशुद्ध ...]
२१. नीच माणसा, मी तर एक "विवाहित स्त्री" आहे तरीपण ....
२२. सॉरी , माझे तुझ्या मित्रावर / छोट्या भावावर प्रेम आहे ....
२३. हा हा....हा हा हा.... हा हा हा हा
ही ही ... ही ही ही ... ही ही ही ही
२४. लग्नाच्या आधी माझा असल्या कुठल्याही फालतू गोष्टीत गुंतण्याचा विचार नाही....
२५. मातीत जा ... मला त्याची पर्वा नाही ....
२६. तु माझ्यासाठी काय करू शकसिल ?
२७. मी कितवी आहे? हा हा हा ....
२८. मी तुझ्याबद्दल "तसला विचार' कधी केलाच नाही ...
\२९. माझ्या भावाला भेट, तो तुला व्यवस्थित समजावून सांगेल....
३०. का ??? "स्वाती" नाही म्हणली का?
३१. पण तू तर "सपना च्या" मागे होतास , तिने काय थप्पड वगैरे मारली का ?
३२. किती दिवसांकरता ? सॉरी किती तासांकरता ?
३३. " जे काही बोलायचे आहे ते लवकर बोलुन टाक, माझ्या मुलाची शाळेतून येण्याची वेळ झाली आहे..."
३४. कित्तीSSSS छान ....
३५. पुढच्या ४ महिन्यांची 'वेटिंग लिस्ट ' पन फुल्ल आहे ...
३६. क्काय SSSSS
३७. आत्ताच्या आत्ता इथून निघून जा नाहितर ....
३८. मला वटतयं कदाचित मी "एंगेज" असेन ...
३९. मझ्याकडे तुझ्यापेक्षा जास्त चांगले "ऑप्शन" आहेत...
४०. मला ह्या गोष्टीबद्दल काहिएक बोलायची इच्छा नाही. त्यानंतर ती त्याच्याकडे दुर्लक्ष करायला लागते .....
४१. माझ्या "बॉयफ्रेंडला" कळले तर तुला त्रास होईल कारण तो खूप तापट आहे ...
४२. खरेतर माझ्या 'चुलत बहिणीला' तू खूप आवडतोस म्हणून मग .....
४३. माझ्या आईला तुझे वागणे, बोलणे, चालणे आवडणार नाही .........
४४. "काय पाहिलसं असं माझ्यात ?????"
४५. सन्नकन एक कानाखाली [ शब्दापेक्षा कृती अधिक बोलकी ...]
४६. हाहाहा ... मला वाटलं नव्हत की तू येवढा चलू निघशीलं .....
४७. नाईस जोक ....
४८. तुम्ही मुल दुसरा कुठला विचार करू शकत नाही का ? कुठली चांगली मुलगी दिसली की लगेच लागले मागे ....
४९. अछ्छा तु पन का ? मला वटले की फक्त राहूल, दिनेश , रवि ... माझ्या मागे आहेत ... असे म्हणून चालायला लागते ........
५०. गाढवा, तुला तर व्यवस्थि प्रपोज पण करता येत नाही... पहिल्यांदाच करतो आहेस कस ? ठिक आहे, चल मी तुल शिकवते कसे करायचे ते ....

ई-पत्र भाषांतर : हरिप्रसाद

स्त्रोत : मिसळपाव (http://www.misalpav.com/node/996)
http://chhota-don.blogspot.com/2008/03/blog-post_14.html

अखिल भारतीय तळीराम संघटनेचा ठराव

यापुढे सर्व कार्यालयांत मद्यपानास परवानगी आणि प्रोत्साहन देण्यात यावे, अशी संघटनेने (अतिशय प्रयत्नपूर्वक शुद्धीवर राहून आणि अडखळत्या शब्दांतही एकमुखाने) केलेली मागणी आहे.

कारणे

१. अशी परवानगी मिळाल्यास कार्यालयांतली उपस्थिती वाढेल.

२. कामामुळे येणारा तणाव कामावर असतानाच कमी करता येईल.

३. कार्यालयीन व्यवहारात प्रामाणिकपणा येईल.

४. पगार कमी आहेत, अशा तक्रारींचे प्रमाण कमी होईल.

५. लंच टाइम, टी टाइमच्या निमित्ताने कार्यालयातून कर्मचारी तास न् तास बाहेर असतात, ते कमी होईल.

६.वाईट जॉबमध्येही कर्मचाऱ्याला जॉब सॅटिस्फॅक्शन मिळेल.

७. कर्मचाऱ्यांचे सुट्या घेण्याचे प्रमाण घटेल.

८. सर्वांना आपले सहकारी छान-देखणे दिसू लागतील.

९. कॅण्टीनचे अन्नही चविष्ट वाटू लागेल.

१०. कामावर कुणीही काहीही चूक केली, तरी ती सगळेच पटकन विसरून जातील.

-- http://maharashtratimes.indiatimes.com/articleshow/2799929.cms

कोणे एके वेळा। विसु झाला खुळा।
करावया गेला। भाषांतर॥

अभंग तुक्याचे । करी विंग्रजीत।
दूध पीतपीत । वाघिणीचे ॥

तुका म्हणे आता। रहावे उगीच।
पहावी बरीच । मजा त्याची॥

इवल्या मुंगीची । होते आता ऍन्ट ।
झाली अंडरपॅन्ट । लंगोटीची ॥

झाला हा नाठाळ। कोण विदुषक?।
"ब्रिंग मी अ स्टिक"। तुका सेज ॥

कवी - विसुनाना

डॉक्टर विक्रमराव चक्रम यांच्या दवाखान्यात शिरीष आणि मुग्धा हे नवपरिणीत जोडपं गेलं ते मुग्धाला दिवस गेले आहेत, याची खात्री करण्यासाठी. आइनस्टाइनसारखे केस पिंजारलेल्या, चेहऱ्यावर वेडसर छटा असलेल्या डॉक्टरांनी तपासण्या करून मुग्धाच्या गरोदर असण्यावर शिक्कामोर्तब केलं आणि मग तिच्या पोटावर खरोखरचं शिक्कामोर्तब केलं... म्हणजे चक्क एक शिक्काच मारला तिच्या पोटावर आणि लगेच पुढच्या पेशंटला बोलावून यांना रफादफा करून टाकलं.

चक्रावलेल्या शिरीषने घरी आल्यावर मोठं भिंग घेऊन मुग्धाच्या पोटावरचा मजकूर वाचला. तिथे लिहिलं होतं, ''हा मजकूर सूक्ष्मदर्शकाशिवाय वाचता येऊ लागला की पुढच्या चेकअपसाठी दवाखान्यात या!!!!''

*****

हॉटेलच्या रिसेप्शन डेस्कवरचा फोन वाजला, ''हॅलो, ताबडतोब नवव्या मजल्यावर या. माझी बायको खिडकीतून उडी मारून आत्महत्या करायचा प्रयत्न करतेय...''

'' साहेब, त्यात आम्ही काय करणार?'' डेस्कवरचा खडूस क्लार्क खेकसला.

'' काय करणार म्हणजे! अहो, त्या खिडकीचं दार घट्ट बसलंय... उघडत नाहीये खिडकी!!!!''

*****

प्रेम वगैरे फार गोंधळाचा प्रकार असतो हो.

आता प्रेमाचा उमाळा येऊन एकांतात तुम्ही छोकरीला सांगता की ती फार सुंदर दिसतेय...

...

... आणि नंतर काय करता?

लाइट घालवता!!!!

*****

पाटीर्त तुम्ही दारू पीत आहात. तीन-साडेतीन पेग झालेले आहेत. अशात अचानक प्रकृतीत बिघाड होतो. या बिघाडाची लक्षणे काय असतात आणि त्यातून काय रोगनिदान होते, पाहा!

१.लक्षण : तुमचे पाय थंड पडतात आणि घाम सुटल्यासारखे वाटते.
निदान : तुमचा ग्लास तिरपा झाला आहे आणि बर्फगार दारू तुमच्या बुटावर सांडून आत शिरली आहे.
उपाय : ग्लासचे तोंड वरच्या बाजूला येईल, अशा रीतीने तो धरण्याचा प्रयत्न करा.

२.लक्षण : तुमच्या समोरच्या भिंतीवर झुंबर, ट्युबलाइट, दिवे दिसत आहेत.
निदान : तुम्ही टाइट होऊन कम्प्लीट आडवे झाले आहात आणि तुमच्यासमोर आहे ती भिंत नसून छत आहे.
उपाय : कमरेच्या वरच्या भागाला प्रयत्नपूर्वक ९० अंशाच्या कोनात आणा. कशाचा तरी आधार शोधून सरळ उभे होण्याचा प्रयत्न करा.

३.लक्षण : जमीन अंधुक अंधुक दिसू लागली आहे.
निदान : तुम्ही रिकाम्या ग्लासातून जमिनीकडे पाहताय.
उपाय : सोप्पा... ताबडतोब ग्लास भरून घ्या

सहज जमते त्याला घरासमोर... येऊन ऐटीत उभे ठाकणे...
कपडे निकालके रखो मेमसाब... मै आ रहा हू असे म्हणणे
असलं हे अचाट साहसी कृत्य... फक्त धोबीच करू शकतो...
काही काही प्रोफेशन्स ला बघा काही आळाच नसतो!

दाताड गुल होईल त्याचं... जर पाहीलं वळून तिला कोणी...
सहज तो हात धरतो तिचा... नी हसून पाहती भाऊ दोन्ही
असलं हे अचाट साहसी कृत्य... फक्त कासारंच करू शकतो...
काही काही प्रोफेशन्स ला बघा काही आळाच नसतो

आम्ही एक थाप मारली... तर कुटुंबाने वाळीत टाकलं...
ते थापांचा कहर करतात... आणि साऱ्यांनी त्यांना पुजलं
असलं हे अचाट साहसी कृत्य... ढोंगीबाबाच करू शकतो...
काही काही प्रोफेशन्स ला बघा काही आळाच नसतो

एका पोरीसोबत कॉफी घेतली... तर हिने बदडून काढलं...
तो पन्नास पोरींसोबत असतो... ज्याचं पोस्टर रूममध्ये लावलं
असलं हे अचाट साहसी कृत्य... फक्त सिनेनटच करू शकतो...
काही काही प्रोफेशन्स ला बघा काही आळाच नसतो!

व्यथा कोणा कशी सांगू... मला काही कळेनासंच झालं...
आणि मग हे एक नवं काव्य... आपोआपंच जन्माला आलं
हे रिकामटेकडं कृत्य... मझ्यासारखा ऍनलिस्टंच करू शकतो...
काही काही प्रोफेशन्स ला बघा काही आळाच नसतो!

-- चंद्रजीत अ कांचन

** व्हॅलेंटाइन्स डे ने अस्सं माझं गाढव केलंय **


काय सांगू दोस्तांनो ?

व्हॅलेंटाइन्स डे आला म्हणून जग नाचतंय
पण,मन माझं मात्र एका कोप-यात बसलंय..

होती माझी पण एक प्रेयसी देखणी
व्हॅलेंटाइन्स डे ला तिला मी घातली मागणी..

हातातल्या गुलाबाची लाली आली, तिच्या गाली
अन ’ मी तुझीच रे ’ अस्सं मला बिलगून बोलली..

मला वाटलं,माझ्या प्रेमकहाणीचा सुखांत होणार
कल्पना नव्हती,संसारात अडकून माझं वाटोळं होणार..

आम्हां प्रियकर प्रेयसीच्या डोक्यावर तांदूळ पडले
अन तत्क्षणी ’ नवरा बायको ’ जन्मास आले..

९ ते ६ ऑफिस झालं की
उरलेल्या वेळात श्वास घेतोय
अर्थमंत्री कुणीही येवो
संसाररथ महागाईतून रेटतोय..

खर्च कोण जास्त करतं ?
पसारा कोण आवरणार ?
पोरांचा अभ्यास कोण घेणार ?
तो तुझा ’ फक्त ’ मित्रच आहे ?
ती माझी ’ फक्त ’ मैत्रिण असू शकत नाही का ?
तुझ्या सासरचे चांगले की माझ्या ?

या मुद्द्यांवरुनच भांडतोय..

लाल गुलाब नाही आता
सफेद गुलाबच आणतोय..

व्हॅलेंटाइन्स डे ने अस्सं माझं गाढव केलंय
संसाराचं ओझं माझ्या गळ्यात मारलंय..

पण ,
ज्याच्या कवितेतून तिला मी मनोगत बोललोय
तो माझा मित्र मात्र आजही प्रेमकविता रचतोय..

आजही प्रेमकविता रचतोय..


- स्वप्ना

सकाळी उठावे | सुसाट सुटावे |
ऑफिस गाठावे | कैसेतरी ||

इच्छा गं छाटाव्या | पोळ्या अन् लाटाव्या |
वेळाही गाठाव्या | सगळ्यांच्या ||

चढावे बशीत | गर्दीत घुशीत |
रोज या मुशीत | कुटताना ||

धक्के ते मुद्दाम | नजरा उद्दाम |
गाठण्या मुक्काम | सोस बये! ||

उशीर अटल | चुकता लोकल |
जीवही विकल | संभ्रमित ||

लागते टोचणी | भिजते पापणी |
जावे का याक्षणी | तान्ह्याकडे? ||

मस्टर धोक्यात | छकुला डोक्यात |
आयुष्य ठेक्यात | बसेचिना ||

रोजची टुकार | कामे ती भिकार |
बंड तू पुकार | बुद्धी म्हणे ||

एक तो 'वीकांत' | एरव्ही आकांत |
समय निवांत | मिळेचिना ||

तेव्हाही आराम | असतो हराम |
कामे ती तमाम | उरकावी ||

लावून झापड | शिवावे कापड |
तळावे पापड | निगुतीने ||

कामसू सचिव | सखीही रेखीव |
गृहिणी आजीव | प्रियशिष्या ||

काया रे शिणते | मनही कण्हते |
कुणी का गणते | श्रम माझे? ||

नित्याची कहाणी | मनात विराणी |
जनांत गार्‍हाणीं | सांगो नये ||

पेचात पडतो | प्रश्नांत बुडतो |
जीव हा कुढतो | वारंवार ||

"अशी का विरक्त? | व्हावे मी उन्मुक्त |
जीव ज्या आसक्त | ते शोधावे ||

प्रपंच सगळा | सोडूनि वेगळा |
एखादा आगळा | ध्यास घेई ||

तारा मी छेडाव्या | निराशा खुडाव्या |
काळज्या उडाव्या | दिगंतरी ||"

अंगाला टेकत | लेकरु भेकत |
आणते खेचत | भुईवर ||

उशीर जाहला | जीव हा गुंतला |
प्रपंची वेढला | चहूबाजूं ||

कल्पना सारुन | मनाला मारून |
वास्तव दारुण | स्वीकारते ||

बंधने झेलावी | चाकोरी पेलावी |
वाट ती चालावी| 'रुळ'लेली ||

विसर विचार | रोजचे आचार |
होऊनि लाचार | उरकावे ||

काही न मागणे | केवळ भोगणे |
रोजचे जगणे | विनाशल्य ||

हा जन्म बिकट | गेलासे फुकट |
हाकण्या शकट | संसाराचा ||

तरीही अखंड | आशा ही अभंग |
मनी अनिर्बंध | तेवतसे ||

ठेवा तो सुखाचा | निर्व्याज स्मिताचा |
विसर जगाचा | पाडी झणीं ||

जातील दिवस | निराश निरस |
झडेल विरस | आयुष्याचा ||

खरी की आभासी | आशा ही जिवासी |
बळ अविनाशी | देई खरे ||

पुनश्च हासून | पदर खोचून |
देई ती झोकून | हुरुपाने ||

-- नंदन होडावडेकर
http://marathisahitya.blogspot.com/

नव्या definitions

आजच्या जगातील नव्या बुद्धाला प्राप्त झालेली नवी बोधि : ( new definitions)
1.लोकशाही जिन्दाबाद ( प्रत्येकाची स्वतंत्र हुकुम्शाही असू दया )
२.आपल्याला या योजनेवर पुन्हा विचार करावा लागेल : ( तुझी योजना चांगली आहे ; पण ती तुझी आहे ना !!!)
३.दुस्रया पक्षातुन आपल्या पक्षात आल्यास : ह्रदय परिवर्तन
उलट झाल्यास : गद्दार !
४.घाई करून चालत नाही ; सगल्या बाबिंचा विचार करावा लागतो. ( जाहीरनामा फ़क्त जाहीर करण्या पुरता असतो हे कळत नहीं का ? )
५.घाई करून चालत नाही ; सगल्या बाबिंचा विचार करावा लागतो. ( मी हरीश चन्द्र बनेन ; पण पहिला नाही ! )
६.अन्नाभौची एकसष्टी दणक्यात झालीच पाय्जे ! ( तुम्हाला नसला ; तरी खुर्चीला कंटाला आला आहे.)
७.हे पहा ssssss, तुमचे रक्त तरुण आहे. ( पांढरा केस देवासमान !)
8.भगत सिंगवर प्रेम करायचे ( म्हणजे गान्धिजिंचा द्वेष करायचा अणि चुकुनही एकासारखेही वागायच्या फंदात पडायचे नाही )

स्मशानभूमीच्या प्रवेशद्वारावर...

' वाहन काळजीपूर्वक चालवा... आम्ही वाट पाहू.'

*****

२. 'नो स्मोकिंग' झोनमध्ये...

' तुमच्या तोंडातून धूर येताना दिसला, तर तुम्हाला आग लागली आहे, असं गृहीत धरून आम्ही पुढची कारवाई करू.

******

३. बंगल्याच्या दारावरची पाटी...

' या बंगल्यातील सगळे रहिवासी शाकाहारी आहेत... फक्त आमचा कुत्रा सोडून.'

******

४. आणखी एका बंगल्यावरची पाटी...

' सेल्समनचे स्वागत. कुत्र्याचं अन्न (डॉग फूड) किती महाग झालंय हल्ली.'

******

५. आणखी एका बंगल्याच्या दारावरची पाटी...

' आम्ही आमच्या दारात येणाऱ्या दर तिसऱ्या सेल्समनला गोळी घालतो... दुसरा आत्ताच येऊन गेलाय.'

******

६. डोळ्यांच्या डॉक्टरच्या दारावरची पाटी...

' तुम्हाला जर हे लिहिलेले नीट वाचता येत नसेल, तर तुम्ही योग्य जागी आलेले आहात।'