आज पाऊले मागे फिरली
आज पाऊले नकळतच मागे फिरली
त्या वळणावरून जाताना,
आता मात्र होरपळुन गेलंय मन
माझं तु दिलेल्या दुःखातुन सावरताना.

कुणाशीही काही न बोलता
मी गप्प उभा होतो,
गच्च काळ्या ढगांआडचे
माझं आभाळ शोधत होतो.

तुझा चंद्र तुला सापडला
मी तिथेच उभा होतो,
तुझ्या आभाळात अनेक तारका
मात्र गर्दीतही मी एकटाच होतो.

हरवलेलं भान घेऊन
मग मी चालु लागलो,
डोळ्यांमागचे वादळ लपवण्याचा
निरर्थक प्रयत्न करु लागलो.

माझं घरटं कोसळुन पडलं कारण
ते उभं होतं भावनांच्या पोकळ वाश्यांवर,
पण तु तोडुन गेलीस
माझं स्व्प्न पैशाच्या जोरावर.

कुणी काटे देतो कुणी बकुळीची फुले
आपले दःख आता आपणच भोगायचं,
कुणीही कसेही वागले
तरी आपण नेहमीच हसतच राहायचे

कवी : अद्न्यात