म्हणे आनंदातही डोळ्यांतून कोसळतो वसंत

हलवायचं कोणाला, सारेच निवांत
मी वाचतो प्रेतांचे, अंतकरण जिवंत

स्मशानात राहतो मी, मृतात वाहतो मी
अवषेशांचे ढिगारे, नि गळका आसमंत

आठवायचे ठरवतो, मी विश्वास फिरणारे
सडतात रात्रीला, स्वप्नांचे दिवस का अनंत

कोणास याद येते, लुकलुकत्या तारकांची
तुटताच नजर वळते, साऱ्यांची आसमंत

मी थांबलो कुठे, धावतोय जन्मा पासून हा
मृत्यूच्या कुशीतही, हालचालींना येई ना अंत

रडावू मला पाहतात, आनंदाचे हळवे क्षण
म्हणे आनंदातही डोळ्यांतून कोसळतो वसंत

@ सनिल पांगे