कायम निष्क्रिय राहीली शेपूट
म्हणून शेवटी झडली म्हणतात
निरुपयोगीतेचा विलोप अटळ
मी नाही, निसर्ग नियम सांगतात

’उपयुक्तता’ हाच काय तो
निकष मनुष्यप्राणी जाणतात
तुमच्या आमच्या भाषेत
ज्याला ’युटीलीटी’ म्हणतात

प्रेम, आस्थासुद्धा दुर्दैवाने
खयाली पुलावच बनून रहातात
अगदी पाल्यच काय पण
पालकसुध्दा उपयुक्तता पहातात

मैत्री कसली घेऊन बसलात
तिथेही गणीतंच प्रभावी ठरतात
कोण कुणास किती उपयोगी
यावर पुढली समीकरणं ठरतात

कुठल्याच गोष्टी विनाकारण
कुणाला फ़ुकट मिळत नसतात
जितकी ज्याची उपयुक्तता
तसे गूण त्याला मिळत असतात

आपली उपयुक्तता गमावून
कुणी जर कुणावर विसंबतात
ज्या दिवशी ही ’युटीलीटी’
संपुष्टात, हिशेब तिथेच संपतात

त्यांच्या नशीबी बैलपोळा जे
आजही कुणाच्या जमीनी कसतात
’उपयुक्तता’ हीच सच्चाई
बाकी बोलायच्या गोष्टी असतात

शर्यतीत हरणाऱ्या घोड्याला
नाही का सरळ गोळ्या घालतात
निरुपयोगीतेचा विलोप अटळ
मी नाही, निसर्ग नियम सांगतात

---->> भूपेश
http://bhupesh4u.multiply.com/journal/item/104