तू पहाटस्वप्नांत स्फुरलेली स्वप्नधून,
तू निरभ्र नभात हसलेली चंद्रखूण,
तू हिरवळ ओली, तू चातक बोली,
तू गीत अरुवार कोकिळ कंठातून..

तू सोनेरी उन्हात झरलेली सर वेडी,
तू बासुरी मधल्या हळव्या स्वरांची गोडी,
तू सुरेल राग, तू स्वप्निल जाग,
तू श्वासांमधली अस्वस्थता थोडी थोडी..

तू स्वच्छंद बेबंद उसळती मुग्ध लाट,
तू प्राजक्तफुलांच्या सड्यात भिजली वाट,
तू रेशीम अंग, तू प्रीतीचा रंग,
तू गच्च धुक्याच्या मिठीतला नदीकाठ..

तू लाजून मिटली अल्लडशी चाफेकळी,
तू हस-या तान्हुल्याच्या गालावरली खळी,
तू चांदणनक्षी, तू वेल्हाळपक्षी,
तू हुरहुर अनामिक जागे जी सांजवेळी…।

-- मुकुंद भालेराव