डॉक्टर...

गेल्या आठवड्यापासून मेली माझी दाढ दुखू लागली आणि आयुष्यात पहिल्यांदा मी दाताच्या डॉक्टरची पायरी चढले .

रिसेप्शनमध्ये बसले होते , तर सहज नजर डॉक्टरांच्या डिग- यांच्या सटिर्फिकेटांवर गेली . त्यांचं पूर्ण नाव वाचून मी तर गारच पडले . नंदकिशोर प्रधान ...

म्हणजे आमच्या शाळेतल्या वर्गाचा हीरो . गोरा गोरा , उंचापुरा , कुरळ्या केसांचा राजबिंडा मुलगा . आता खोटं कशाला सांगू , माझ्यासकट त्या वर्गातली प्रत्येक मुलगी मरत होती नंदूवर . या वयात छातीची धडधड वाढलीच माझ्या ... ... आत गेले आणि नंदूला पाहून चाटच पडले .

डोक्यावरचे केस मागे हटले होते . लहानपणचे गोबरे गाल आता फुगून गोल गोल झाले होते . पोट सुटलं होतं . निळे डोळे चष्म्याआड झाकले गेले होते . तरीही त्याचा रूबाब कायम होता . त्याने मात्र मला ओळखलं नव्हतं . तपासणी झाल्यावर मीच त्याला विचारलं ,

' लहानपणी तुम्ही आपटे प्रशालेत होतात का ?'
' हो .'
' दहावी कधी झालात ? सिक्स्टी सिक्सला का ?'
' अगदी बरोबर ! पण , तुम्हाला कसं कळलं ?'
' अहो , तुम्ही माझ्या वर्गात होतात ,' सांगताना मी चक्क लाजलेच ... ...

तर तो टकल्या , ढापण्या , ढोल्या , थेरडा नंद्या विचारतो कसा ,
' कोणता विषय शिकवायचात तुम्ही मॅडम !!!'