तु कशी आहे हे शब्दात
नाही सांगता येणार
सौंदर्य तुझं कवितेच्या मर्यादेत
नाही व्यक्त करता येणार

तुझ्याकडे एकटक पाहीले की
आठवतो तो सागर किनारा
मऊ मऊ रेतीत
तुझ्या हास्याच्या असंख्या लाटा फेसाळणार्‍या

तुझ्या चेहर्‍यावरचे सप्तरंग
पाहता पाहता मी नेहमीच दंग
सोबतीस तेव्हा मग तुझ्याच आठवणीचे
मनास सुखावून जाई अनोखे तरंग

तुझे ते रेशमी केस,
झालर जणू मखमलीची
मग वाटते घ्यावे तुला मिठीत अन
चोरावी गुलाबी खळी तुझ्या गालावरची...

तव डोळ्यात नजर जाते,
अन तुझी नजर झुकवून मलाच पाहते,
अन पुन्हा एकदा तु स्पर्शात माझ्या
तुझ्या गुलाबी ओठांची किनार
का उगाच घट्ट दातांखाली लपवून ठेवते...

-- आ.. आदित्य...