पहाटवारा मला माझी म्हणतो
अंतरीचे गूज प्रेमाने सांगतो
दव भरली पाती मला खुणावतात
माझ्याकडे बघून निर्व्याज हसतात
पाण्यात नाचणारी चिमणी घेते गिरकी
हसते मिष्कील घेते फिरकी
संथ वाहणारा गंभीर ढग,गरजतो
आणि अलवार,अलगद सर्वांगावर बरसतो
चिंब भिजलेली फुलं आणखी गहिरी होतात
ये ना,आमच्यात भिजायला..कल्ला करतात
पाणी निपटत, निथळत माड भेटतात
तू आमचीच आहेस असं सांगायला आणखी वाकतात
प्राजक्त आसुसलेला , मला भेटायला
मी दिसतात लक्ष फुलांची पखरण करायला
माणसांचचं असं का होतं कळतं नाही,
आप-पराचा गुंता का होतो, जो सुटत नाही ?
कवयित्री- नेहा आठवले
अंतरीचे गूज प्रेमाने सांगतो
दव भरली पाती मला खुणावतात
माझ्याकडे बघून निर्व्याज हसतात
पाण्यात नाचणारी चिमणी घेते गिरकी
हसते मिष्कील घेते फिरकी
संथ वाहणारा गंभीर ढग,गरजतो
आणि अलवार,अलगद सर्वांगावर बरसतो
चिंब भिजलेली फुलं आणखी गहिरी होतात
ये ना,आमच्यात भिजायला..कल्ला करतात
पाणी निपटत, निथळत माड भेटतात
तू आमचीच आहेस असं सांगायला आणखी वाकतात
प्राजक्त आसुसलेला , मला भेटायला
मी दिसतात लक्ष फुलांची पखरण करायला
माणसांचचं असं का होतं कळतं नाही,
आप-पराचा गुंता का होतो, जो सुटत नाही ?
कवयित्री- नेहा आठवले
No comments:
Post a Comment