"निर्माल्यं"

एकदा मला बदलून बघायचंय स्वतःला
आहो एकदा मला बदलून बघायचंय स्वतःला
पूजेचं फूल बनून त्या ईश्वराच्या चरणी अर्पण करायचंय स्वतःला.

येता जाता प्रत्येकजण आता हात जोडेल.(२)
देव्हाऱ्यात मला वाहताना,माझ्याच रुपाने "भक्ती" त्यांची घडेल

पण माझं अस्तित्व तिथे एक दिवसंच असेल(२)
ऊद्या तुम्हाला तिथे नवं फूल दिसेल

एका दिवसांतच आता होईल माझं निर्माल्य.(२)
पण सुकलेल्या फूलाकडे पाहतानाही आठवेल तुम्हाला ते सारं मांगल्य

सुकलेल्या फूलाचीही पाकळी न पाकळी तुम्ही ठेवाल जपून(२)
असंच एके दिवशी मग द्याल मला गंगेमधे झोकून.

पण तिथेही माझ्या नशिबी गंगेचं निर्मळ पाणी असेल(२)
ऊद्या तुम्हाला माझ्या जागी एक नवं फूल दिसेल.

माझं निर्माल्य खऱ्या अर्थानं तेव्हा निर्मळ झालं असेल.(२)
गंगेत न्हायल्यावर कोमेजलेल्या फूलाची पाकळी न पाकळी हसेल

एकंच दिवस का असेना पण तो मी सन्मानाने जगेन.(२)
गंगेमधे मिसळताना तोच मंगलमय दिवस निरंतर मी स्मरेन....
निरंतर मी स्मरेन.......

कुणाल.