धो धो पडण्याऱ्या पावसाचा थेंब..
मनाला ओला करत होता...
कुढेतरी नकळत मनात तो
आठवणींच्या गाठी बांधत होता...

नव्याने तो नवं नातं जोडत होता

कारण...
तो पाऊस तुझा माझा होता.........

काळोख्याच्या रस्त्यावरती तेव्हा.
दोन् जिवांचा प्रवास चालु होता.
तु मला नि मी तुला आधर देत्
मार्ग् मात्र निघत होता...

आयुष्यालाच् नवा मार्ग् मिळत होता
कारण...
तो पाऊस तुझा माझा होता.........


चिंब चिंब कोसळण्याऱ्या सरी
अन् सोसाट्यची थंडी
थर् थर् वारा कापत होता
सामसुम् त्या मंदिरामध्ये फक्त
आपल्याच टाळ्यांचा गजर होत होता

काहिहि नसताना काहितरी ऋनानुबंध होता

कारण...
तो पाऊस तुझा माझा होता.........
असे किती वेळा
तु माझ्यावर् अन् मी तुझावर् राग् धरला होता
किती जरी अबोला धराला तरी...
शब्द ओठांवरचा बोलकाच् होता...

असा कोणताच् क्शण् वगळता येणारा नव्हता ...

कारण...
तो पाऊस तुझा माझा होता........