डाव्या हाताने जेव्हा केलेस केस बाजूला
हृदयाचा ठोकाच क्षणभर हेलकावला

जणु चांदण्या रातीला

चंद्र नभातुन डोकावला

चोरलेस तु माझे काळीज
त्या पहिल्या भेटीला
खरच सांगू का तेव्हा
माझा जीवही माझा न राहिला

तो चांद रातीचा, गंध मातीचा
का असा नवा वाटला
ना कळे मलाही मनात कोणता
हा भाव अनामिक दाटला

मला नाही याचे दुःख की तु मला विसरलीस
पण राहून राहून एवढेच वाटते की
कोणासाठी तु असा माझ्याशी
हा जिवघेणा खेळ खेळलीस

खरच मला जाणुन घ्यायचय
आता माझ्या या शेवटच्या क्षणाला
शेवटच्या त्या भेटीमध्ये माझ्या हातुन
तु तुझा हात मनापासून सोडवला होतास का

तुझ्या त्या पहिल्या स्पर्शाने
मी अंग अंग शहारलो
सांग सये मला तेव्हा
मी माझा कितीसा राहीलो