~:~ दुनियेचा चेहरा ~:~

दोन चेहरे घेऊन प्रत्येकाला जगाव लागत
ओठांवर एक अन् पोटात एक असच हल्ली वागाव लागत
पॉलिश केलेल हास्य दाखवून आतला गंज झाकावा लागतो
आणि शक्य नसले तरीसुद्धा मोठेपणा दाखवावा लागतो !

"माझ आयुष्य सर्वात सुंदर" अस चारचौघात म्हणाव लागत
नक्की खर काय ? ते विचार करून जाणाव लागत
इतरांच्यात नाटकी वागून शहाणपणा मिळवावा लागतो
अन् शहाणपणाच्या नावाखाली खरा स्वभाव पळवावा लागतो !

स्वत:शी प्रामाणिक अस सध्या कोणी रहातच नाही
अस कोणी राहील तरी दुनिया त्याच्याकडे पहातच नाही
"एक वेडा" म्हणूनच मग त्याला हिणवतात सगळे
मग समजूतदारपणे तोच आपले आयुष्य करतो वेगळे !

खेळण्यासारखे आयुष्य जगून काय करायचे इथे ?
प्रतिभेपेक्षा प्रलोभानानांच किंमत जास्त येते
पण प्रतिभेच महत्व समजायला तर हव
प्रलोभनांच दुष्टचक्र थांबायला तर हव !

माणूस हा असाच जगणार शोभेच्या बाहुलीसारखा
स्वत:मधल्या अस्तित्वालाही मग होईल तो पारखा
मग शेवटी उमगेल त्याला, आपण किती खोटे वागलो
स्वत:लाच स्वत:साठी किती वेळा महागलो !

तेव्हा मात्र तो त्यावर काहीच करू शकणार नाही
कारण तेव्हा निघून गेली असेल........ वेळही अन् काळही !

-- तन्मय पाठक