स्वप्नांच्या झऱ्यातून तुझं
रोज, नित्य, नवं दर्शन घडतं
प्रत्यकक्षात ते फुल ओंजळीत
कधी, कुठे का पडतं?

कधी वाटलं तू अशी असशील
कधी वाटलं तू तशी
स्वप्नांची ही थट्टा रोज रात्री
माझ्याच राशीला अशी कशी

स्वप्नांतली ती भुलवनारी परी
प्रत्येकक्षात मात्र टाळतं असते
तीला शोढण्यात मग माझी नजर
प्रत्यकक्षातल्या परींना न्याहळत असते

प्रत्येक परींमध्ये मला हमखास
तीची थोडी झलकं दिसते
पुन्हा रात्री त्या झलकेचं
अवचित सर्वत्र फलकं दिसते

स्वप्नं शेवटी स्वप्नचं असतातं
आपण मनसोक्त वाहून जातो
काही क्षण त्या चांदण्यात
चिंबचिंब न्हाहून जातो

कधी वाटतं स्वप्नं ही
वात्सवाची पुकार असते
एखादी घटना घडते, म्हणूनच
स्वप्नं वात्सवाचं आकार घेते

तसं स्वप्नं पडतात म्हणूनचं
जिवनात थोडा आनंद विरघळतो
काही क्षण का होईना
श्वासात थोडा गंध दरवळतो

तरीही स्वप्नाला शेवटी
आपण स्वप्नचं राहू द्यावं
ते प्रत्यकक्षात नाही उतरलं तरी
फक्त ओठांवर गाऊ द्यावं


....सारांश


सारीचं स्वप्नं जशीच्या तशी
प्रत्यकक्षात साकारता येत नाही
पण, काही स्वप्न खरी ठरतील
ही संभावनाही नकारता येत नही

-- सनिल पांगे