ओर्कुट वरील एका थ्रेडमधल्या चारोळ्या....

सुरेल स्वप्नात तू दिसावा...
अंत अशा स्वप्नाचा कधी न व्हावा..
जाग येता पहाटेस गुलाबी..
समोरी माझ्या तुच दिसावा..

आज माझी मीच
मला ओळखु येईना..
प्रतिबिंब ही आरशातले..
मज प्रतिसाद देईना..

वाट दाराशी आली..
पण तो आला नाही..
ढग अंगणात येऊन देखील.
पाऊस बरसला नाही..

आज नक्की येइल
हेच मनाशी घोकतेय..
पण आभाळही मेलं सारखं
मुसळधार पाऊस ओकतेय..

तिच्याबरोबर माझं
कधीसुध्दा पटत नाही..
अन तरीसुद्धा तिच्याविना
मला थोडेदेखील करमत नाही

मी पाहिली तिला
ती एकटी नदिकाठी बसलेली,
मनात आठवणींचा पूर
अन डोळ्यात आसवे साचलेली

चांदरातीला त्या तुझी
सये सय येऊन गेली
नशेत बुडालेलो मी तुझ्या
त्या नशेची चव चाखून गेली...

पायवाट ती निसरडी..
पोरी जपुन चाल जरा
वेडीवाकडी वळणं इथं
रस्ता कोणताच नाही खरा

तुझ्यापासुन दूर जाताना
मी माझा उरलेला नसतो
तुझ्या आठवणींच्या तळाशी
कुठेतरी गुदमरलेला असतो

मन नाही लागत कशातच
तुला भेटायला येताना
फ़ुलं न पाखरही अस्वस्थ होतात
मी तुझ्यापासुन दूर जाताना

मन किती वेडं होतं
तू येताना दिसलीस की
मन किती खुळं होतं
तु आसपास नसलीस की

आज फ़ुलांना बहर आहे
जगण्यात नवा सुगंध आहे..
टिपुन घे रे राजसा लवकरी..
ओठावरी जो मकरंद आहे..