हुंदका साधा तुझा सांगून गेला
धुंद तो कैफात जे बोलून गेला
लोटली गर्दी घरी या पाहुण्यांची
नेमका 'तो' यायचा राहून गेला
छंद त्याला भावनांशी खेळण्याचा
हासुनी हळुवारसे टाळून गेला
आज भासे रूप माझे आगळेसे
रंग पार्याचाच का बदलून गेला?
वादळांसाठी घडवले काळजाला
मंद वारा नेहमी झोंबून गेला!
मी निराकारी व्यथा सांगू कुणाला?
भक्त माझ्याशी पुन्हा भांडून गेला
रक्त त्याचे थंड, उसळेना मुळीही
सभ्यतेचे कातडे ओढून गेला!
कोरड्या खार्या खुणा ठेऊन गेला
शोध अश्रू जो तुला ढाळून गेला
माणसांची वोळखोनी लायकी तो
वेद रेड्याच्या मुखे वदवून गेला!
कवी : अद्न्यात
धुंद तो कैफात जे बोलून गेला
लोटली गर्दी घरी या पाहुण्यांची
नेमका 'तो' यायचा राहून गेला
छंद त्याला भावनांशी खेळण्याचा
हासुनी हळुवारसे टाळून गेला
आज भासे रूप माझे आगळेसे
रंग पार्याचाच का बदलून गेला?
वादळांसाठी घडवले काळजाला
मंद वारा नेहमी झोंबून गेला!
मी निराकारी व्यथा सांगू कुणाला?
भक्त माझ्याशी पुन्हा भांडून गेला
रक्त त्याचे थंड, उसळेना मुळीही
सभ्यतेचे कातडे ओढून गेला!
कोरड्या खार्या खुणा ठेऊन गेला
शोध अश्रू जो तुला ढाळून गेला
माणसांची वोळखोनी लायकी तो
वेद रेड्याच्या मुखे वदवून गेला!
कवी : अद्न्यात
No comments:
Post a Comment