फुटबॉलच्या गोल पोस्टाजवळ उभे राहून खडूस सरांनी विद्यार्थ्यांना विचारलं, ''या गोलपोस्टपेक्षा उंच उडी मारू शकेल, असा कुणी खेळाडू आहे का तुमच्या टीममध्ये.''
नन्याने लगेच हात वर केला. ''अरे इतकासा टिंपुर्डा तू आणि तू गोलपोस्टपेक्षा उंच उडी मारणार? दाखव उडी मारून,'' खडूस सर छद्मी हसून म्हणाले.
नन्याने एक साधी उडी मारली.
'' हा हा हा हा!'' खो खो हसत खडूस सर म्हणाले, ''ही उडी गोलपोस्टपेक्षा उंच काय रे चिचुंद्या?''
'' हो,'' साळसूदपणे नन्या म्हणाला, ''आता गोलपोस्टला सांगा ना उडी मारायला। तो किती उंच मारतो, ते बघू या!!!!!''
>>
'' डॉक्टर, मी चुकून चावी गिळली आहे माझ्या घराच्या कुलुपाची,'' बंता सांगू लागला, ''काढून द्याल ना ती प्लीज.''
'' कधी घडला हा प्रकार?''
'' साधारण तीनेक महिने झाले असतील.''
'' तीन महिने!'' डॉक्टर उडालेच, ''अहो, मग इतके दिवस काय करत होतात?''
' डुप्लिकेट चावी वापरत होतो. आज तीही हरवली!!!!''
>>
विन्या प्रधान भल्या पहाटे उठला. बायकोची झोप मोडणार नाही, अशा बेताने त्याने जॉगिंगचे कपडे-बूट चढवले आणि पार्काकडे निघाला... खरंतर आज हवा फारच खराब होती. रात्रभर पाऊस पडून गेल्यामुळे सगळा चिखलराडा झाला होता. हाडं गारठवणारा गार वारा सुटला होता. पावसाची पिरपिर होतीच. तरीही विन्याला जॉगिंगला जायचंच होतं. कारणही तसंच होतं म्हणा! ऑफिसातली फाकडू सेक्रेटरी रिटा त्याच वेळी जॉगिंगला यायची ना!
बाहेर पडून पुरता भिजल्यावर विन्याला मोबाइलवर रिटाचा फोन आला, ''डार्लिंग! आय वोन्ट बी कमिंग टुडे!'' बेत ओम फस्स झालेला विन्या कुडकुडत घरात शिरला. त्याने पुन्हा कपडे बदलले. दात वाजत असताना तो पुन्हा बिछान्यात शिरला. त्याच्या चाहुलीने बायकोची हालचाल झाल्यामुळे तिच्या अंगावर हात टाकून तो सदीर्ने घोगरट झालेल्या आवाजात कुजबुजला, ''बाहेर हवा फारच वाईट आहे...''
त्याचा हात खेचून घेत बायको कुजबुजली, ''आणि अशा हवेत आमचं बावळट ध्यान जॉगिंग करायला गेलंय पार्कात!!!!''
नन्याने लगेच हात वर केला. ''अरे इतकासा टिंपुर्डा तू आणि तू गोलपोस्टपेक्षा उंच उडी मारणार? दाखव उडी मारून,'' खडूस सर छद्मी हसून म्हणाले.
नन्याने एक साधी उडी मारली.
'' हा हा हा हा!'' खो खो हसत खडूस सर म्हणाले, ''ही उडी गोलपोस्टपेक्षा उंच काय रे चिचुंद्या?''
'' हो,'' साळसूदपणे नन्या म्हणाला, ''आता गोलपोस्टला सांगा ना उडी मारायला। तो किती उंच मारतो, ते बघू या!!!!!''
>>
'' डॉक्टर, मी चुकून चावी गिळली आहे माझ्या घराच्या कुलुपाची,'' बंता सांगू लागला, ''काढून द्याल ना ती प्लीज.''
'' कधी घडला हा प्रकार?''
'' साधारण तीनेक महिने झाले असतील.''
'' तीन महिने!'' डॉक्टर उडालेच, ''अहो, मग इतके दिवस काय करत होतात?''
' डुप्लिकेट चावी वापरत होतो. आज तीही हरवली!!!!''
>>
विन्या प्रधान भल्या पहाटे उठला. बायकोची झोप मोडणार नाही, अशा बेताने त्याने जॉगिंगचे कपडे-बूट चढवले आणि पार्काकडे निघाला... खरंतर आज हवा फारच खराब होती. रात्रभर पाऊस पडून गेल्यामुळे सगळा चिखलराडा झाला होता. हाडं गारठवणारा गार वारा सुटला होता. पावसाची पिरपिर होतीच. तरीही विन्याला जॉगिंगला जायचंच होतं. कारणही तसंच होतं म्हणा! ऑफिसातली फाकडू सेक्रेटरी रिटा त्याच वेळी जॉगिंगला यायची ना!
बाहेर पडून पुरता भिजल्यावर विन्याला मोबाइलवर रिटाचा फोन आला, ''डार्लिंग! आय वोन्ट बी कमिंग टुडे!'' बेत ओम फस्स झालेला विन्या कुडकुडत घरात शिरला. त्याने पुन्हा कपडे बदलले. दात वाजत असताना तो पुन्हा बिछान्यात शिरला. त्याच्या चाहुलीने बायकोची हालचाल झाल्यामुळे तिच्या अंगावर हात टाकून तो सदीर्ने घोगरट झालेल्या आवाजात कुजबुजला, ''बाहेर हवा फारच वाईट आहे...''
त्याचा हात खेचून घेत बायको कुजबुजली, ''आणि अशा हवेत आमचं बावळट ध्यान जॉगिंग करायला गेलंय पार्कात!!!!''
No comments:
Post a Comment