माज्यावरही कोणीतरी
पावसाच्या सरीप्रमाने
बेभान होवून कोसाळाव,
मला सोडून जाताना
निदान एकदातरी वळून पाहाव.
वळून पाहताना त्याचे
नयन ओलेचिब व्ह्वावे,
अन त्याच आसवांच्या पावसात
मी मनासोक्ता न्हावे.
मी त्याच्यासमोर असताना
तो माज्यावर भालावा,
पण मी जेव्हा अस्तित्वात नसेन,
त्यावेळि त्याने माज्यासाठी
निदान एकतरी आश्रु गाळावा ।
कवि: अद्न्यात
पावसाच्या सरीप्रमाने
बेभान होवून कोसाळाव,
मला सोडून जाताना
निदान एकदातरी वळून पाहाव.
वळून पाहताना त्याचे
नयन ओलेचिब व्ह्वावे,
अन त्याच आसवांच्या पावसात
मी मनासोक्ता न्हावे.
मी त्याच्यासमोर असताना
तो माज्यावर भालावा,
पण मी जेव्हा अस्तित्वात नसेन,
त्यावेळि त्याने माज्यासाठी
निदान एकतरी आश्रु गाळावा ।
कवि: अद्न्यात
No comments:
Post a Comment