दोनाचे चार होत आहेत.......
नविन दात येत आहेत......
२,४,६,८, बे चा म्हणिन पाढा......
कधी येतील मला अक्कल दाढा......??
कोलगेट ने मग दात घासीन.....
बिग बबल मग चघळत बसीन.......!
मिन्टो फ्रेश ने मग लैला होईल माझी......
अलपेंलिबे ने मग हसेल आजी.......!
मम्मीच्या मिक्सरचा आवाज होताच मग खाईन केक.....
लाड्क्या माऊ ला पण देईन चोकलेट एक.......!
दोघे मीलून मग हसत राहू........
डब्यातिल सारी बिस्कीट खाऊ........!
येतील जेंव्हा अक्कल दाढा......
ओढावा लागेल मग संसाराचा गाडा.....!
त्या पेक्षा बरा आपला बे चा पाढा.....
चारच बास झाले.......बत्तिशी ची चिंता सोडा......!
मस्त रहायच.......खुप खायच.......
पोट धरून हसत रहायच.......हसत रहायच.......!!
ही कविता माझ्या लाड्क्या रेणू ताई साठी.......
तिच्या आग्रहा वरुन मी ही कविता लिहिली आहे......!!
--अमरीश अ. भिलारे.
No comments:
Post a Comment