महेश जाधवच्या चारोळ्या
माझ्या घराला मी
कधीच कुलुप लावित नाही
घर तर दुःखानेच भरलय
आणि दुःख कोणचं चोरत नाही
माझ्या घराला मी
कधीच कुलुप लावित नाही
घर तर दुःखानेच भरलय
आणि दुःख कोणचं चोरत नाही
सभोवतालचा अंधार दूर करण्यासाठी
मी वणवा होऊन पेटलो
काही काळ अंधार दूर झाला ही
मी मात्र कायमचा विझलो
मी वणवा होऊन पेटलो
काही काळ अंधार दूर झाला ही
मी मात्र कायमचा विझलो
कोसळणारा पाऊस पाहुन
मला नेहमीच एक प्रश्न पडतो
माझं तर ठीक आहे
पण हा कुणासाठी रडतो
मला नेहमीच एक प्रश्न पडतो
माझं तर ठीक आहे
पण हा कुणासाठी रडतो
आयुष्यावर मी
कधीच काही लिहित नाही
आयुष्य म्हणजे नक्की काय
हेच मला माहीत नाही
कधीच काही लिहित नाही
आयुष्य म्हणजे नक्की काय
हेच मला माहीत नाही
दुसर्याचे अश्रु पाहून
मी आता बेचैन होत नाही
मी किती ही रडलो तरी
अश्रु कोणी पुसत नाही
मी आता बेचैन होत नाही
मी किती ही रडलो तरी
अश्रु कोणी पुसत नाही
प्रेमाचा खरा अर्थ
माणसाला कुठे कळ्तो
त्याचा स्वार्थ साधला की
तो दुसर्या प्रेमाकडे वळतो
माणसाला कुठे कळ्तो
त्याचा स्वार्थ साधला की
तो दुसर्या प्रेमाकडे वळतो
लबाड दुनियेत एक
लबाडी मी ही शिकलो आहे
दुःखी आयुष्याच्या पुस्तकावर
सुखाचं लेबल चिटकवलं आहे
लबाडी मी ही शिकलो आहे
दुःखी आयुष्याच्या पुस्तकावर
सुखाचं लेबल चिटकवलं आहे
1 comment:
ati sundar..................
labad duniyepasun savadh rahave.......
pan tech tar jamat nahi naaaaaaaaa
Post a Comment