चुकुन तिच्या
प्रेमात पडलो
जीवनातले सुख
गमावुन बसलो

तिच्या अदांनी
मन घायाळ झाले
ह्रदयातचे घड्याळ
जोऱ्यात वाजू लागले

रात्रीची झोप
उडून गेली
दिवसा उजेडी
स्वप्न पडू लागली

प्रत्येक ठिकाणी
तिचा भास होउ लागला
तिच्या आठवणीने
जीव व्याकुळ झाला

एका बेसावध क्षणी
तिला विचारून टाकले
शब्दातून ह्रदय
मांडुन टाकले

न बोलताच
तिने नकार दिला
मैत्री तरी ठेव म्हणत
मी ही प्रतिकार केला

प्रेमात तिच्या
अजुनही झुरतो
तिच्या मैत्रीलाही
तरसतो आहे

नाव तिचे घेण्यात
वेगळीच नशा आहे
कधीतरी हो म्हणेल अशी
वेडी आशा आहे

कवी: अद्न्यात
योगदान : रेशमा